Μέχρι πέρυσι ο εν λόγω σύντροφος δεν είχε σταθερή εργασία, λόγω προφανούς έλλειψης προσόντων. Δούλευε περιστασιακά. Εκανε δουλειές του ποδαριού γιά κανα μεροκάματο. και τελευταία ήταν ντηλιβεράς, σε μιά πιτσαρία νομίζω, με 500 ευρώ το μήνα και όσα τιπς έπαιρνε.
Οταν η...συριζαίΪκη Ελπίδα ερχόταν, ο σύντροφος ντιλεβεράς "επιστρατεύθηκε" από τον Τσίπρα, τον Παππά, και τα άλλα παιδιά. Μπήκε στο ψηφοδέλτιο και εξελέγη βουλευτής. Παίρνει πλέον αντί γιά τα φιλοδωρήματα από το ντηλίβερι πίτσας, την βουλευτική αποζημίωση, διόρισε την αδελφή του και τον "κολλητό" του στο Δημόσιο. Και περνάει μπέϊκα. Πλέον είναι παράγοντας του δημοσίου βίου. Μέρος του κατεστημένου και της εξουσίας. Κι αυτή την θέση, τόσα χρόνια στο περιθώριο, με τίποτα δεν θέλει να την εγκαταλείψει.
Αυτή η ιστορία ως απάντηση σε εκείνους, που ισχυρίζονται ότι δεν θα αντέξουν και θα υποχρεωθούν να πάνε σύντομα σε εκλογές. Μα σοβαρολογείτε; Υπάρχει κανείς από όλους αυτούς, που θα ήθελε να γυρίσει στο ντηλίβερι; Ολοι τους θα βρουν τρόπους να γαντζωθούν στην εξουσία πάση θυσία. Διότι άλλως θα ξαναγυρίσουν στην ανυπαρξία τους. Κι αυτό δεν αντέχεται.
Αυτός λοιπόν είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου. Τι είναι ικανοί να πράξουν εις βάρος της πατρίδας οι συριζαίοι για να παραμείνουν στην εξουσία. Δυστυχώς έρχονται πολύ χειρότερες μέρες, με μια πολύ πιο αυταρχική εξουσία...
Ιωαννης Μιχαηλ Λοβερδος
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου